Al van kinds af aan wilde ik ‘iets in de medische wereld’ gaan doen. Mijn lievelings opa kreeg kanker en stierf net voor mijn 12e verjaardag. Rond die tijd moet ik besloten hebben dat ik graag andere mensen wilde gaan helpen zodat ze beter konden worden. In mijn middelbare schooltijd kwam ik erachter dat ik geneeskunde wilde gaan studeren. 

Door heel hard te werken is het me gelukt om arts en daarna gynaecoloog te worden. Ik koos voor gynaecologie omdat dat het vak was waarin je als arts echt nog met de hele vrouw bezig kon zijn en dus niet met een heel klein stukje zoals in de meeste andere specialisaties. Gaandeweg die opleiding ging mijn interesse het meeste uit naar alles wat met de bekkenbodem te maken had, naar gynaecologische huidaandoeningen en naar hormonale onbalans. 

Na een aantal jaren zo werken merkte ik toch dat er weinig ruimte overbleef voor de vrouw achter de klacht, wat juist de reden was geweest waarom ik voor het specialisme gynaecologie had gekozen. Gelukkig kwam ik op dat moment in aanraking met het geweldige beroep van seksuoloog. In die opleiding leerde ik wat ik altijd al had willen weten: hoe zit het met onverklaarde pijn in het bekken- en buikgebied, hoe werkt het brein en de psyche samen met de lichamelijke klacht en wat moet je nu eigenlijk écht doen bij vrouwen die pijn hebben bij het vrijen (want de standaard gynaecologie had/heeft daar geen goed antwoord op)!